Hollanda Disiplinlerarası Demografi Enstitüsü’nün (NIDI) yayınladığı Demos bülteninin Eylül sayısında açıklanan araştırmaya göre, ülkedeki emeklilik maaşları arasında ciddi eşitsizlikler gözlemleniyor. En üstteki %10’luk kesim, emeklilik döneminde yılda yaklaşık 85.000 avro brüt gelir beklerken, en alttaki %10’luk grupta bu tutar yalnızca 18.000 avroya iniyor.
Araştırmacıların De Nederlandsche Bank, Leiden ve Tilburg üniversiteleri iş birliğiyle hazırladığı çalışmada, yaklaşık 325.000 hanenin emeklilikte devlet emekli maaşından (AOW) daha az bir gelirle yetinmek zorunda kalacağı ve dolayısıyla yoksulluk sınırının altında yaşayacağı belirtiliyor. Çalışmada, 35-65 yaş arasındaki 4,3 milyon hanenin emeklilik birikimleri incelendi.
Özellikle serbest çalışanlar, kadınlar ve göçmenlerin ileriki yıllarda yetersiz emeklilik maaşıyla hayatlarını sürdürme riski daha yüksek. Araştırmaya göre, göçmen kökenli bireylerin ortanca emeklilik maaşı yıllık 27.000 avro iken, yerli Hollandalılarda bu rakam 55.000 avroya ulaşıyor.
Emeklilik sonrası yaşam giderlerinin azalması sıkça görülen bir durum. Çocukların evden ayrılması, ipoteklerin azalması ve iş masraflarının ortadan kalkması, genellikle gelirin yüzde 70’inin yeterli olduğu yönünde genel bir kanının oluşmasına neden oluyor. Ancak, hanelerin %39’u bu seviyeye ulaşmakta zorlanıyor ve özellikle düşük gelirliler için bu oran yetersiz kalıyor.
Kadınlar ve serbest çalışanlar ise yine dezavantajlı gruplar arasında. Kadınların ve bağımsız çalışanların gelirlerinin daha düşük olması, daha az emeklilik birikimi yapmalarına yol açıyor. Erkek geçimini sağlayan hanelerde ortanca emeklilik geliri 53.000 avro iken, kadınlarda bu rakam 40.000 avro olarak kayda geçti.
Araştırmada, bazı kişilerin ise aşırı tasarruf nedeniyle, emeklilik maaşı olarak son maaşlarının yüzde 80’inden fazlasını alabildiği ve bu birikimlerin büyük kısmının emeklilik sonrası harcanmadan kaldığı belirtildi.
Son olarak, Hollanda’da emeklilik sistemi yeniden ele alınırken, şirket emeklilik fonları daha fazla fayda vaat etse de, yoksulluk sınırının altındaki grupların büyük bölümü bu fonların dışında kalıyor ve mevcut uygulama eşitsizlikleri azaltmaya yetmiyor.
