Böyle basitçe söylenen sözler, toplumda derin yaralar açıyor ve sokakların babasız büyüyen çocuklarla dolmasına neden oluyor. Bu da kolektif bir yıkıma sebep oluyor. Sokakların her türlü kötülükle dolduğu bu çağda, “Boşa gitsin” diyen kimse, ancak cehennemde odun olarak kullanılacak bir materyale layık olabilir. Çünkü Yüce Allah, bu tür durumlarda nasıl bir duruş sergilememiz gerektiği konusunda çok net kaideler bildirmiştir. Yuva yıkanın yuvası olmadığı gibi, boşanmaya teşvik edici sözler de cehennemde cayır cayır yanmanın, hatta iki cihanda da helak olmanın işaretidir.
Bu yalnızca dinsel bir mesele değildir; aynı zamanda toplumsal bir sorundur. Toplumsal sorumluluğumuz, yuvaların dağılmasına değil, bir araya gelmesine destek olmak olmalıdır. Sokaklar babasız çocuklarla dolup taşarken, ancak cahil bir kişi böylesine bozuk bir dönemde başıboş çocukların sayısını artırmaya vesile olur. “Boşa, ne olacak! Falanca beşincisini alıyor, sen de alırsın, hem de genç birini!” gibi laflar edenler, hem bu dünyada hem de ahirette en ağır cezaya çarptırılacaklardır.
Aklını böylesine kötü işlere kullanan biri, milletin bozulmasına sebep olmaktan başka bir işe yaramaz. Böylesi bir zihniyetin ne ümmete ne de insanlığa bir faydası vardır. Akıl, doğru kullanılmadığında insanın en büyük düşmanı olur.
